Waarom ben ik nog steeds bang voor Armageddon?

Eén van de vaakst gestelde vragen door mensen die niet zelden al 20 en 30 jaar weg zijn bij Jehovah's Getuigen is:

We laten Jehovah's Getuigen even zélf aan het woord hierover. In hun publicatie 'Redeneren aan de hand van de Schrift' vertellen zij op blz. 225 dit:

Uit een sekte stappen is in bijna alle gevallen een bijzonder traumatische gebeurtenis. Het verbod op het vieren van verjaardagen, Kerstmis en Nieuwjaar, vaderdag, moederdag, enz, zorgt voor het creëren van een vaak ingrijpend sociaal isolement, waarbij de nieuwe Getuige afgesplitst wordt van zijn eigen sociale omgeving. En, o ja, de Getuigen vangen dit beslist op en compenseren dit verlies. Het eindresultaat? Na jaren Getuige te zijn geweest bestaat zo iemands vriendenkring bijna uitsluitend uit mede-Getuigen.

Er zijn een aantal wetenswaardigheden over de 'mind control' waaraan Jehovah's Getuigen worden blootgesteld.  Van zodra je niet correct reageert op de mededeling dat iemand JG is of zal worden, zal je hen regelrecht en blijvend in de armen van JG duwen, hoe goedbedoeld je reactie ook was. Alvorens te lachen met hen, boos te worden of je verontwaardiging te ventileren, lees even verder op 'mind control'.

Jehovah's Getuigen zullen onmiddellijk ontkennen dat zij hulp nodig hebben. Aan die mensen willen we zeggen: "Kom later eens terug als je de noodzaak tot hulp wél voelt." Dit is een proces dat je toch niet kan forceren. Deze instelling is ook die van een roker die zegt dat hij geen hulp nodig heeft. Hij kiest er bewust voor om te roken en de reële gevaren te negeren. Het is pas als er iets fout loopt en hij met roken wil stoppen dat de ellende begint. Deze website zal dus vooral voor de 'ontwakende' Getuigen van belang zijn.